Smartfon, choć jest narzędziem niezbędnym w codziennym życiu, w rękach dzieci i młodzieży bywa źródłem ryzyka uzależnienia. Coraz częściej obserwuje się zjawisko smarfouzależnienia – nadmiernego, kompulsywnego korzystania z telefonu, które prowadzi do pogorszenia relacji społecznych, problemów ze snem, koncentracją, nauką i zdrowiem psychicznym.
Edukacja racjonalnego i umiejętnego korzystania z nowych technologii, urządzeń ekranowych, nowych mediów, stanowi podstawę do osiągnięcia RÓWNOWAGI pomiędzy życiem realnym a narzędziem jakim jest smartfon. RÓWNOWAGI pomiędzy komunikacją społeczną, rozrywką oraz korzystaniem z zasobów sieci w celach rozwoju osobistego.
Dlaczego relacje są fundamentem profilaktyki?
Dziecko, które czuje się ważne, kochane i słuchane, rzadziej szuka kompensacji w świecie cyfrowym. Budowanie relacji oznacza:
– wspólne spędzanie czasu offline,
– zainteresowanie tym, co dziecko przeżywa, a nie tylko tym, co robi,
– bycie emocjonalnie dostępnym, gdy dziecko przeżywa trudności,
– stawianie granic w sposób oparty na dialogu i szacunku.
W praktyce oznacza to, że rodzic czy nauczyciel, który towarzyszy, a nie tylko kontroluje, staje się dla dziecka punktem odniesienia silniejszym niż ekran.
Edukacja medialna = rozumienie treści (jak media na nas działają).
Edukacja cyfrowa = obsługa i korzystanie z narzędzi (jak żyć w świecie technologii).
Oba obszary się uzupełniają – bo dziś nie wystarczy tylko umieć korzystać z narzędzi, ani tylko krytycznie analizować treści. Potrzebujemy jednego i drugiego, by być wolnym i świadomym w świecie online.
Edukacja cyfrowa to proces rozwijania wiedzy, umiejętności i postaw potrzebnych do bezpiecznego, odpowiedzialnego i twórczego korzystania z technologii cyfrowych. Obejmuje zarówno dzieci, młodzież, jak i dorosłych – bo każdy z nas funkcjonuje w przestrzeni cyfrowej.
Edukacja cyfrowa to nie tylko nauka obsługi komputera. To proces wychowania do życia w świecie, w którym technologia jest codziennością. Uczy świadomego wyboru, odpowiedzialności i krytycznego myślenia. Dzięki temu dziecko potrafi korzystać z cyfrowych narzędzi, nie stając się ich więźniem.
Można ją podzielić na trzy filary:
Umiejętność obsługi urządzeń (komputery, smartfony, tablety),
znajomość aplikacji edukacyjnych, komunikatorów, platform społecznościowych,
rozwiązywanie prostych problemów technicznych (np. reset, ustawienia prywatności).
Celem jest samodzielność i sprawczość w cyfrowym świecie.
Krytyczne myślenie wobec treści w internecie (fake news, deepfake, clickbait),
umiejętność wyszukiwania źródeł informacji i oceny ich wiarygodności,
rozumienie, jak działają algorytmy (np. dlaczego widzę określone reklamy czy filmy),
świadomość wpływu mediów na emocje, relacje, wybory życiowe.
Celem jest wychowywać użytkowników świadomych, a nie biernych konsumentów treści.
Netykieta (zasady komunikacji w sieci, szacunek do innych),
odpowiedzialność za własne słowa i czyny online (mowa nienawiści, cyberprzemoc),
ochrona prywatności i danych osobowych,
równowaga między światem online i offline.
Kształtowanie obywatelstwa cyfrowego, które buduje relacje i korzystanie z sieci w sposób konstruktywny.
Edukacja cyfrowa chroni przed uzależnieniami.
Świadomość mechanizmów – użytkownik, który rozumie, że aplikacje są zaprojektowane tak, aby zatrzymywać uwagę, potrafi łatwiej stawiać granice.
Alternatywa dla „bezmyślnego scrollowania” – młodzież uczona twórczego wykorzystania technologii (np. grafika, programowanie, montaż wideo) częściej używa jej aktywnie, a nie pasywnie.
Wzmacnianie poczucia kontroli – młody człowiek nie jest „ofiarą ekranu”, ale użytkownikiem, który podejmuje decyzje.
Edukacja medialna to proces uczenia dzieci, młodzieży (i dorosłych!) świadomego odbioru, analizy i tworzenia przekazów medialnych.
Chodzi o to, by nie tylko „oglądać i klikać”, ale rozumieć, jak media działają i jaki mają wpływ na nasze życie, emocje i decyzje.
Edukacja medialna to nauka czytania świata, w którym media stały się „drugim językiem” współczesnych ludzi.
Nie wystarczy umieć korzystać z telefonu – trzeba rozumieć, jak treści w nim kształtują nasze myśli i emocje.
Dzięki edukacji medialnej dziecko staje się odporniejsze na manipulacje i uzależnienia, a także bardziej twórcze i świadome w kontaktach z mediami.
Krytyczne myślenie – rozpoznawanie manipulacji, reklamy, fake newsów, clickbaitów.
Świadomość wpływu – zrozumienie, że media nie tylko informują, ale i kształtują nasze poglądy, potrzeby, wyobrażenia.
Tworzenie treści – uczenie młodych ludzi, jak odpowiedzialnie i kreatywnie tworzyć własne materiały (film, podcast, mem, post w social media).
Bezpieczeństwo – ochrona przed zagrożeniami (cyberprzemoc, mowa nienawiści, manipulacja emocjonalna).
Wrażliwość etyczna – szacunek dla autorstwa, prawa autorskie, kultura dyskusji online.
Media cyfrowe są zaprojektowane tak, by przyciągać i zatrzymywać uwagę.
Reklamy, influencerzy i algorytmy kreują potrzeby i wzorce zachowań.
Brak świadomości sprawia, że młodzi stają się biernymi konsumentami, zamiast twórcami i świadomymi odbiorcami.
Edukacja medialna daje narzędzia, by zatrzymać się i zadać pytanie:
„Dlaczego to widzę? Kto za tym stoi? Jaki jest cel tego przekazu?”
Rozpoznawanie perswazji i manipulacji – np. analiza reklam, kampanii politycznych, influencer marketingu.
Odczytywanie emocji ukrytych w przekazie – dlaczego dana grafika, muzyka czy hasło ma wywołać poczucie winy, zazdrości lub zachwytu?
Oddzielanie faktów od opinii – rozróżnianie rzetelnych źródeł informacji od „szumu”.
Świadome tworzenie treści – jak napisać post czy nakręcić film tak, aby był wartościowy, a nie szkodliwy.
Edukacja medialna nie tylko uczy analizy przekazów, ale też sprzyja higienie cyfrowej:
dziecko uświadamia sobie, że nie każda treść jest wartościowa,
uczy się selekcji mediów (co oglądać, kogo obserwować, co ignorować),
łatwiej rezygnuje z „bezmyślnego scrollowania” na rzecz aktywności twórczych.
Higiena cyfrowa to zestaw zdrowych nawyków i postaw, które umożliwiają świadome oraz bezpieczne korzystanie z technologii, i urządzeń elektronicznych. Podobnych do codziennej higieny osobistej. Jej celem jest ochrona zdrowia psychicznego i fizycznego użytkowników, równoważenie czasu spędzanego online z aktywnościami offline oraz poprawa koncentracji, jakości snu i relacji społecznych poprzez ograniczenie negatywnych skutków nadmiernego używania technologii. Obejmuje m.in.:
– Zarządzanie czasem ekranowym: ustalanie godzin offline (np. „strefa bez telefonu” przy posiłkach, przed snem),
– Zasada 20–20–20 (co 20 minut oderwij wzrok od ekranu na 20 sekund, patrząc 20 metrów w dal),
– Świadome użytkowanie. Unikanie wielozadaniowości, wyłączanie niepotrzebnych powiadomień i aplikacji w tle, by poprawić koncentrację. Wyłączanie powiadomień push, które uzależniają od ciągłego sprawdzania,
– Równowaga między czasem ekranowym, a aktywnością fizyczną, spędzaniem czasu poza domem, zainteresowania i aktywności poza siecią, np. sport, spacery, czytanie książek.
– Odpowiedzialne korzystanie z informacji. Krytyczne podejście do treści w internecie i nie wierzcie we wszystko, co widzimy online.
– Dbanie o sen. Ograniczenie korzystania z urządzeń ekranowych na 1-2 godziny przed snem i unikanie zabierania telefonu do sypialni.
– Zdrowe relacje: Priorytet dla kontaktu „na żywo” z ludźmi, aby budować i pielęgnować prawdziwe relacje. Kultywowanie relacji społecznych w życiu rzeczywistym, rówieśnicy, przyjaciele, wspólne aktywności…,
– Cyfrowe detoksy: Świadome cyfrowe detoxy – „digital detox”. Planowanie i realizowanie przerw od technologii, np. 48-godzinnych okresów bez internetu. Weekend offline
…i wiele, więcej. Polecamy:
higienacyfrowa.pl
Sama edukacja medialna nie wystarczy – dziecko może wiedzieć, jak działa TikTok, a i tak z niego korzystać kompulsywnie.
Sama relacja też nie wystarczy – młody człowiek w naturalny sposób będzie sięgał po technologie.
Dlatego dopiero połączenie edukacji i relacji daje efekt:
– relacja tworzy poczucie bezpieczeństwa i sensu,
– edukacja daje narzędzia do świadomego korzystania z technologii,
– higiena cyfrowa staje się praktycznym mostem między tymi dwoma obszarami.
EFEKT? Zdrowy, racjonalny sposób na korzystanie z narzędzia jaki jest dostęp do zasobów sieci Internetu.
MIĘDZYNARODOWA FUNDACJA ROZWOJU INTELEKTUALNEGO DZIECI I MŁODZIEŻY „SENSUS VITAE”
KRS: 0001051900;
NIP: 1133106399; REGON: 526194899-00010
NR. KONTA: ING PL64 1050 1012 1000 0090 8273 3065
Pomagamy rodzicom, dzieciom, młodzieży i ich rodzinom odnaleźć drogę do pełniejszego życia – bez barier rozwojowych i pułapek cyfrowego świata. Tworzymy przestrzeń, gdzie edukacja, terapia i profilaktyka spotykają się, by dać realną pomoc.
© Copyright Fundacja Sensusvitae